گـفـتم از کــوه بگـویم قـدمم می لرزد            از تو دم می زنـم اما قـلـمم می لـرزد

هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست            رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست

پی نـبـردیم به یکـتـایی نـامت زیـنب            کار ما نیست شـناسـایی نـامت زینب

من در ادراک شکوه تو سرم می سوزد            جبـرئـیـلم همـۀ بال و پـرم می سوزد

من در اعماق خیالم ... چه بگویم از تو            من در این مرحله لالم چه بگویم از تو

چه بگویم؟ به خدا از تو سرودن سخت است            هم علی بودن وهم فاطمه بودن سخت است

چه بگویم که خـداوند روایتـگـر توست            تار و پود همه افلاک نخ معجر توست

روبـروی تو که قـرآن خدا وا می شد            لب آیـات به تـفـسیـر شـما وا می شـد

آمـدی تا که فقـط زینـت مـولا بـاشی            تا پس ازفاطمه صدیقه صغری باشی

آمدی شمس و قمر پیش تو سوسو بزنند            تا که مردان جهان پیش تو زانو بزنند

چشم وا کردی و دنیای عـلی زیبا شد            باز تکرار همان سورۀ" اعطینا " شد

عشق عالم به تو از بوسه مکرر میگفت            به گمانـم به تو آرام پیـمـبر می گفت:

بی تو دنیای من از شور و شرر خالی بود            جای تو زیر عبایـم چقـدر خالی بود